THEATER CENTRAAL - immersive, ear pleasing music

Wiek

Schweigman&

Festivals: Oerol, Over het IJ, Boulevard, Zeeland Nazomerfestival

Duizelingwekkende performance reikt tot grote hoogte

Recensie door Mayke Klomp



Boukje Schweigman waagt zich aan een dansvoorstelling waarin de draaiende beweging centraal staat. In ’Wiek’ gaan danseressen de confrontatie aan met brute dwingende kracht. De meeslepende performance is hypnotiserend als een muziekdoosje, maar onverbiddelijk in zijn onontkoombaarheid.

Drie danseressen zitten gevangen in de ruimte tussen drie grote draaiende wieken. Verbaasd worden ze gewaar dat de wieken hun bewegingsvrijheid inperken. In de gesloten arena wanen publiek en performers zich gevangen in een opzwepende windturbine. De danseressen leren stukje bij beetje omgaan met hun dynamische gevangenis. Ze onderzoeken de grenzen van hun leefruimte en bedienen zich daarbij van een explosieve doch vloeiende lichaamstaal. Nu eens laten ze zich verrassen door de maaiende wieken en slaan met een spurtje op de vlucht, dan weer laten ze zich uitdagen door de wervelende beweging en wenden het gevaar behendig af. De eindeloze draaiende bewegingen werken als een opdraaiende dynamo waar de energie als in een donderstorm tot een voelbare spanning cumuleert. Onvermoeibaar wordt er gedanst en gedraaid, met de stroom mee en tegen de stroom in. 
Als in een circuspiste kijkt het publiek op het gebeuren neer, zich bewust van zijn superieure positie. De danseressen worden steeds zelfverzekerder in hun besloten habitat en er beginnen zich symmetrische patronen te vormen. De muziek van Douwe Eisinga tilt de dans tot een hoger niveau. Hij componeerde speciaal voor deze voorstelling een soundtrack met volle meeslepende muziek, die hier en daar wat bombastisch en sprookjesachtig wordt. De muziek is een dragend element in deze voorstelling die er voor zorgt dat het publiek 70 minuten spiraalbewegingen aankan. De warme klanken en de draaiende lichamen smelten samen tot een hypnotiserende eenheid.
Het spel met de krachtige wieken is een heldhaftige missie, maar de brute kracht van de molen zal uiteindelijk sterker en vasthoudender blijken dan het doorzettingsvermogen van de mens. Er tegenin gaan gaat, maar niet lang. Ze zullen door moeten gaan, maar enkel om beter te leren falen. De danseressen vinden soms kracht bij elkaar, maar ook dit is slechts tijdelijk. Hun voetstappen maken herleidbare sporen in het zand maar uiteindelijk zullen ze over het omgewoelde strand rollen en kruipen totdat ze weer uit het stof kunnen herrijzen. Alles is cyclisch in deze voorstelling. De wieken zijn de wijzers van de klok en symboliseren tijd, het leven, vooruitgang en weer terugkeren naar het begin. De turbine beperkt, maar is ook hetgeen wat de beweging van de danseressen structureert. 
Boukje Schweigman onderzoekt met deze dansvoorstelling de zinderende kracht van het draaiende lichaam, zoals ze dat al eerder deed met de voorstellingen ‘Wervel’ en ‘Draai‘. De energie spat er vanaf en de buitenwereld verdwijnt. De oorstrelende muziek, de symmetrische vormen, de vloeiende bewegingen en het rustgevende ritme, maken van ‘Wiek’ een prachtige, meditatieve voorstelling.